Michaił Voskresenskiy

Michaił Voskresenskiy

Rosja

Michaił Voskreseński zdobył międzynarodową renomę jako pianista grający w wielkiej tradycji romantycznej. Ukończył moskiewskie konserwatorium, gdzie studiował pod opieką Ilia Klyachko, Borisa Zemliańskiego, Yakoba Milsteina, Lwa Oborina (fortepian) i Leonida Roizmana (organy). Będąc studentem słynnego Lwa Oborina, zwycięzcy pierwszego konkursu Szopenowskiego w 1927 roku, Voskreseński przejął od swego mistrza upodobanie do romantyzmu. Obrazy, które ewokuje jego gra, przynoszą na myśl kontrastujące muzyczne kolory, które nigdy nie tracą harmonii, a czarujące legato wydaje się nakłaniać instrumenty do śpiewu. „Jego gra fascynuje publiczność swym artyzmem, serdecznością oraz pomysłowością. Mchaił Voskreseński jest bardzo utalentowanym i inteligentnym muzykiem”, napisał Oborin o swoim wychowanku. Michaił Voskreseński jest laureatem Międzynarodowego Konkursu Schumanna w Berlinie, międzynarodowego konkursu w Rio de Janeiro, międzynarodowego konkursu im.George’a Enescu w Bukareszcie oraz konkursu Van Cliburn w Fort Worth.

W roku 1957 młody pianista wziął udział w Festiwalu Praska Wiosna (Prague Spring Festival), gdzie zaprezentował europejską premierę drugiego koncertu fortepianowego Szostakowicza, którą zaszczycił swą obecnością sam Szostakowicz. W 1966 roku został uhonorowany nagrodą dla Zasłużonego Artysty Rosyjskiego raz w 1989 nagrodą dla Artysty Narodu Radzieckiego.

Geograficzna rozpiętość miejsc, w których występował Michaił Voskreseński jest ogromna. Koncertował z ponad 150 dyrygentami w prawie wszystkich krajach Europy, a także w Japonii, Korei, Chinach, Australii, USA, Meksyku czy Peru. Otrzymywał świetne recenzje na międzynawowych festiwalach w Tours, Colmar and Aix-en-Provence: „Voskreseński jest nie tylko wybitnym wirtuozem, on żyję muzyką i pogrąża się w jej otchłani…” donosił Semaines Musicales w Tours. Podczas debiutu w Nowym Jorku wysoko oceniono jego wykonanie sonaty Liszta oraz 5 sonaty Skriabina. Zajmując się muzyką kameralną współpracował z kwartetem Borodina, kwartetem Szostakowicza, kwartetem Tokyo, skrzypaczką M.Yashvili (wszystkie sonaty wiolonczelowe Beethovena w sezonie 2004-05), R.Nodelem i P.Bermanem, wiolonczelistami E.Altmanem oraz A.Kniazevem. W skład bogatego repertuaru Voskreseńskiego wchodzą wszystkie sonaty Beethovena, wszystkie dzieła Szopena, 64 koncerty na fortepian z orkiestrą, grane wraz z John Pritchardem, Franzem Konwitschnym, Kurt Mazurem, Stanisławem Scrowachewskim, Eugeny Svetlanovem, Charles Dutoit i wieloma innymi artystami. Artysta ma w swoim dorobku ponad 50 płyt CD.

Mikhail Voskreseńsky jest wybitnym profesorem w moskiewskim konserwatorium, gdzie zajmuje stanowisko profesora na wydziale fortepianu. Jego uczniowie zdobyli 111 nagród międzynarodowych, w tym 49 złotych medali. Do grona jego wychowanków zalicza się m.in. Stanislaw Igolinsky, Amir Tebenihin, Temirzhan Erzhanov, Yakov Kasman, Alexander Ghindin, Sergej Koudriakov, Sergei Kuznezov, Evelina Vorontsova, Elena Kuznetsova, Mikhail Yanovitsky, Kooryeong Park, Oleg Marshev i Yury Favorin. W latach 2001-2004 profesor Voskreseński wykładał na Uniwersytecie Toho Gakuen w Tokio, w tym czasie jego podopieczni zdobyli 12 różnych nagród, w ich poczet wliczyć można także triumf, który odniosła Akiko Yamamoto w trakcie Międzynarodowego Konkursu Schumanna w Zwickau w roku 2004. Michaił Voskreseńki był jurorem w trakcie wielu konkursów odbywających się w Sydney, Londynie, Leeds, Genewie, Hamamatsu, Tel Avivie czy Los Angeles. Artysta był członkiem jury podczas ostatniego konkursu Czajkowskiego, jest także przewodniczącym międzynarodowego konkursu Skriabina, który odbywa się w Moskwie.

W ostatnim czasie zagrał pierwszy koncert Szostakowicza w Pekinie oraz pierwszy koncert Czajkowskiego w Szanghaju pod batutą Charlesa Dutoit. Jesienią roku 2007 podczas obchodów 100 rocznicy urodzin swojego nauczyciela Lwa Oborina, Voskreseński zagrał czwarty koncert Beethovena pod batutą Vladimira Ashkenaziego oraz drugi koncert Brahmsa z  Leonidem Nikolaevem w Wielkiej Sali Koncertowej Moskiewskiego Konserwatorium.